Είχαν πιει φραπελιά οι αστυνομικοί που χτυπούσαν κρατούμενους; Είχε αφήσει τη Βροχοπούλου ο Φραν όταν έγινε το ναυάγιο του«Sea Diamond»;
Οχι, δεν λαλήσαμε. Απλώς παρακολουθούσαμε τηλεόραση...
Οχι, δεν λαλήσαμε. Απλώς παρακολουθούσαμε τηλεόραση...
Το τηλεοπτικό 2007 έκλεισε υπό τη σκιά της εκπαραθύρωσης του Ζαχόπουλου, της υπόθεσης παιδεραστίας στο Ιλιον και της κόντρας Λαζόπουλου-Καρβέλα.
Αν η παράθεση των γεγονότων σάς φαίνεται ανόμοια και άνιση σε βαθμό κακουργήματος, θυμηθείτε ότι πέρυσι τέτοια εποχή αποχαιρετούσαμε το 2006 κάνοντας ζάπινγκ στον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεΐν και βάζοντας στο ντουλάπι τη φραπελιά της Δρούζα, αφού πρώτα είχαμε πάθει οβερντόουζ φραπελαιο-θεραπείας.
Στην εικονική πραγματικότητα της μικρής οθόνης το τραγικό και το γελοίο μπλέκονται σε έναν πηχτό πολτό, το σημαντικό χορεύει χέρι χέρι με το επουσιώδες, το πρόσκαιρο καταντά διαχρονικό διά της επαναλήψεως και η μνήμη μας αποκτά περισσότερες τρύπες από το ελβετικό τυρί.
Φανταστείτε ένα τηλεπαιχνίδι όπου ο μέσος τηλεθεατής προσπαθεί να ιεραρχήσει στη μνήμη του τα γεγονότα της περασμένης χρονιάς, όπως τα παρακολούθησε στην τηλεόραση:
Τι προηγήθηκε, το ναυάγιο του «Sea Diamond» ή ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον;
Το βίντεο με τον ξυλοδαρμό των αλλοδαπών στο τμήμα της Ομόνοιας διέρρευσε πριν κάνει πλαστική στη μύτη της η Αντζελα ή μετά;
Η παρέα του «Παρά Πέντε» πρωταγωνιστεί σε σίριαλ ή σε διαφημίσεις κινητής τηλεφωνίας; Μπορώ παρακαλώ να έχω τη βοήθεια του κοινού;
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΕΠΟΧΕΣ», συνηθίζουμε να γκρινιάζουμε, καθώς οι κλιματικές αλλαγές έχουν ισοπεδώσει τη διαδοχή των εποχών σε παρέλαση ακραίων καιρικών φαινομένων.
Αντί να καλωσορίζουμε τα πρωτοβρόχια ή να τινάζουμε την ανθισμένη αμυγδαλιά, απλώς χωρίζουμε το έτος σε εποχές της πυρκαγιάς και εποχές της πλημμύρας, εποχή του κλιματιστικού και εποχή του καλοριφέρ. Αντίστοιχα, μετράμε τον τηλεοπτικό χρόνο με ορόσημα την έναρξη, τη λήξη και την επανάληψη των σίριαλ, με τελικούς πρωταθλήματος και μετεγγραφές παρουσιαστών, κόντρες τηλε-αστέρων και ξεμαλλιάσματα γραφικών, με τα νούμερα της AGB και τα «νούμερα» των κουτσομπολίστικων εκπομπών.
Πλούσια σε γεγονότα ήταν η χρονιά που πέρασε, δύσκολα όμως μπορείς να τα ανασύρεις από τον τηλεοπτικό βυθό. Το ασφαλιστικό και οι μεγάλες απεργιακές πορείες μοιάζουν λεπτομέρεια μπροστά στο σκάνδαλο της βίλας-αναψυκτηρίου Μαγγίνα.
Η άνοιξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων και το φθινόπωρο των μαθητικών καταλήψεων επισκιάζονται από τους βανδαλισμούς στο σχολείο του Παγκρατίου και την ετεροχρονισμένη ανακάλυψη των emo και των trendy.
Ο διάλογος για την Ολυμπιακή χάνεται κάπου μεταξύ της τρίτης και τέταρτης έκκλησης για επανασύνδεση από την εγκαταλειμμένη Ρούλα προς τον άπιστο Φραν. Το σκάνδαλο των ομολόγων βουλιάζει στη μνήμη ως κάτι που συνέβη τη χρονιά που παιζόταν η «Μαρία η άσχημη» και από την τηλεοπτική συζήτηση για το βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού το μόνο που μένει είναι ο «συνωστισμός» και η εκλογική εξαργύρωση εθνικοφροσύνης από το ΛΑ.Ο.Σ.
Κατά τα άλλα, οι τηλεοπτικοί θεσμοί έδειξαν ότι λειτουργούν πιο συντονισμένα από τους κρατικούς στον καυτό Αύγουστο των πυρκαγιών, το σίριαλ ΠΑΣΟΚ άνοιξε πιο πετυχημένα την τηλεοπτική σεζόν από τα σίριαλ της απογευματινής ζώνης, ενώ το λάιβ σίριαλ από τα Ζωνιανά συνέχισε επάξια την περσινή κρητική μόδα που εγκαινίασε το «Της αγάπης μαχαιριά» του Μανουσάκη.
Το ότι στο ενδιάμεσο είχαμε βουλευτικές εκλογές, πτώση του δικομματισμού και διάσκεψη για το κλίμα στο Μπαλί, όλα αυτά περνάνε ως «σουπεράκια» στον πάτο της τηλε-μνήμης, όπως οι σημαντικές ειδήσεις στο εναλλακτικό δελτίο του STAR. Και στον τηλεοπτικό αφρό επιπλέουν ψωνάκια και ψωνάρες, αστέρες και αστεράκια, ζώα της ζούγκλας και της καλιαρντής, με νικητή αυτόν που γκαρίζει δυνατότερα, και έχει την υψηλότερη τηλεθέαση. Στη ζούγκλα της τηλεόρασης νόμος είναι το δίκιο των μετρήσεων, ενώ με μόνιμη ήττα απειλείται η μνήμη και η κρίση μας.
Αντε, και του χρόνου;
Της Αφροδίτης Πολίτη "ON OFF" 06/01/2008
Αν η παράθεση των γεγονότων σάς φαίνεται ανόμοια και άνιση σε βαθμό κακουργήματος, θυμηθείτε ότι πέρυσι τέτοια εποχή αποχαιρετούσαμε το 2006 κάνοντας ζάπινγκ στον απαγχονισμό του Σαντάμ Χουσεΐν και βάζοντας στο ντουλάπι τη φραπελιά της Δρούζα, αφού πρώτα είχαμε πάθει οβερντόουζ φραπελαιο-θεραπείας.
Στην εικονική πραγματικότητα της μικρής οθόνης το τραγικό και το γελοίο μπλέκονται σε έναν πηχτό πολτό, το σημαντικό χορεύει χέρι χέρι με το επουσιώδες, το πρόσκαιρο καταντά διαχρονικό διά της επαναλήψεως και η μνήμη μας αποκτά περισσότερες τρύπες από το ελβετικό τυρί.
Φανταστείτε ένα τηλεπαιχνίδι όπου ο μέσος τηλεθεατής προσπαθεί να ιεραρχήσει στη μνήμη του τα γεγονότα της περασμένης χρονιάς, όπως τα παρακολούθησε στην τηλεόραση:
Τι προηγήθηκε, το ναυάγιο του «Sea Diamond» ή ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον;
Το βίντεο με τον ξυλοδαρμό των αλλοδαπών στο τμήμα της Ομόνοιας διέρρευσε πριν κάνει πλαστική στη μύτη της η Αντζελα ή μετά;
Η παρέα του «Παρά Πέντε» πρωταγωνιστεί σε σίριαλ ή σε διαφημίσεις κινητής τηλεφωνίας; Μπορώ παρακαλώ να έχω τη βοήθεια του κοινού;
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΕΠΟΧΕΣ», συνηθίζουμε να γκρινιάζουμε, καθώς οι κλιματικές αλλαγές έχουν ισοπεδώσει τη διαδοχή των εποχών σε παρέλαση ακραίων καιρικών φαινομένων.
Αντί να καλωσορίζουμε τα πρωτοβρόχια ή να τινάζουμε την ανθισμένη αμυγδαλιά, απλώς χωρίζουμε το έτος σε εποχές της πυρκαγιάς και εποχές της πλημμύρας, εποχή του κλιματιστικού και εποχή του καλοριφέρ. Αντίστοιχα, μετράμε τον τηλεοπτικό χρόνο με ορόσημα την έναρξη, τη λήξη και την επανάληψη των σίριαλ, με τελικούς πρωταθλήματος και μετεγγραφές παρουσιαστών, κόντρες τηλε-αστέρων και ξεμαλλιάσματα γραφικών, με τα νούμερα της AGB και τα «νούμερα» των κουτσομπολίστικων εκπομπών.
Πλούσια σε γεγονότα ήταν η χρονιά που πέρασε, δύσκολα όμως μπορείς να τα ανασύρεις από τον τηλεοπτικό βυθό. Το ασφαλιστικό και οι μεγάλες απεργιακές πορείες μοιάζουν λεπτομέρεια μπροστά στο σκάνδαλο της βίλας-αναψυκτηρίου Μαγγίνα.
Η άνοιξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων και το φθινόπωρο των μαθητικών καταλήψεων επισκιάζονται από τους βανδαλισμούς στο σχολείο του Παγκρατίου και την ετεροχρονισμένη ανακάλυψη των emo και των trendy.
Ο διάλογος για την Ολυμπιακή χάνεται κάπου μεταξύ της τρίτης και τέταρτης έκκλησης για επανασύνδεση από την εγκαταλειμμένη Ρούλα προς τον άπιστο Φραν. Το σκάνδαλο των ομολόγων βουλιάζει στη μνήμη ως κάτι που συνέβη τη χρονιά που παιζόταν η «Μαρία η άσχημη» και από την τηλεοπτική συζήτηση για το βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού το μόνο που μένει είναι ο «συνωστισμός» και η εκλογική εξαργύρωση εθνικοφροσύνης από το ΛΑ.Ο.Σ.
Κατά τα άλλα, οι τηλεοπτικοί θεσμοί έδειξαν ότι λειτουργούν πιο συντονισμένα από τους κρατικούς στον καυτό Αύγουστο των πυρκαγιών, το σίριαλ ΠΑΣΟΚ άνοιξε πιο πετυχημένα την τηλεοπτική σεζόν από τα σίριαλ της απογευματινής ζώνης, ενώ το λάιβ σίριαλ από τα Ζωνιανά συνέχισε επάξια την περσινή κρητική μόδα που εγκαινίασε το «Της αγάπης μαχαιριά» του Μανουσάκη.
Το ότι στο ενδιάμεσο είχαμε βουλευτικές εκλογές, πτώση του δικομματισμού και διάσκεψη για το κλίμα στο Μπαλί, όλα αυτά περνάνε ως «σουπεράκια» στον πάτο της τηλε-μνήμης, όπως οι σημαντικές ειδήσεις στο εναλλακτικό δελτίο του STAR. Και στον τηλεοπτικό αφρό επιπλέουν ψωνάκια και ψωνάρες, αστέρες και αστεράκια, ζώα της ζούγκλας και της καλιαρντής, με νικητή αυτόν που γκαρίζει δυνατότερα, και έχει την υψηλότερη τηλεθέαση. Στη ζούγκλα της τηλεόρασης νόμος είναι το δίκιο των μετρήσεων, ενώ με μόνιμη ήττα απειλείται η μνήμη και η κρίση μας.
Αντε, και του χρόνου;
Της Αφροδίτης Πολίτη "ON OFF" 06/01/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου