Τηλεόραση δύο ταχυτήτων

Ολοένα και πιο δύσκολο καθίσταται το περιβάλλον λειτουργίας των συμβατικών (ελεύθερων) τηλεοπτικών σταθμών, αφού η ραγδαία αύξηση του ανταγωνισμού και η παροχή τηλεοπτικών υπηρεσιών από πολλές πηγές με διαφορετικούς όρους, προβληματίζουν.

Η πολυετής κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικo-πολιτικής ζωής της χώρας των καναλιών ελεύθερης λήψης, αλλά και από την άλλη πλευρά, το ασταθές πλαίσιο (θεσμικό και άλλο) λειτουργίας τους -το οποίο αρκετές φορές στο παρελθόν αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τα άλλα εμπλεκόμενα μέρη- είχε ως αποτέλεσμα στην παρούσα φάση, που ο ανταγωνισμός διευρύνεται, οι μοναδικοί -μέχρι ώρας τουλάχιστον- φορείς παροχής ελληνικού τηλεοπτικού περιεχομένου να μοιάζουν θεατές των εξελίξεων, εγκλωβισμένοι σε ένα κυκεώνα διατάξεων, συμφωνιών και ισορροπιών (για περιεχόμενο, δίκτυα και υπηρεσίες), που πρόκειται να ισχύσουν εν όψει της έλευσης της επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης.

Ισχυρές πιέσεις

Παρά ταύτα και ακόμα και εάν ξεμπλέξει σύντομα το «κουβάρι» στο χώρο των επίγειων ψηφιακών εκπομπών -πράγμα που δεν αναμένεται- οι τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής αλλά και περιφερειακής εμβέλειας, παρά το ότι θα έχουν πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις για το νέο μοντέλο εκπομπής, για τα επόμενα τέσσερα τουλάχιστον χρόνια, δεν θα μπορούν να εισπράξουν συνδρομή (αφενός απαγορεύεται στο πιλοτικό στάδιο αφετέρου δεν θα δίνεται και διαφορετικό περιεχόμενο από το αναλογικό τους πρόγραμμα).

Παράλληλα θα υφίστανται σημαντικές πιέσεις στα μοναδικά τους έσοδα (τη διαφημιστική δαπάνη) λόγω της διεύρυνσης του ανταγωνισμού και έχοντας απέναντί τους μάλιστα παίκτες, οι οποίοι θα παρέχουν μόνο ψυχαγωγία (εισαγόμενη και υψηλού επιπέδου) και αυτό χωρίς το -αναγκαίο και ορθώς υποχρεωτικό- για τους ελεύθερους σταθμούς κόστος που συνεπάγεται η ενημέρωση.

Στο πλαίσιο αυτό μοιάζει να δημιουργείται ένας τηλεοπτικός χώρος δύο ταχυτήτων. Στη μια πλευρά βρίσκονται οι συμβατικοί τηλεοπτικοί σταθμοί με πληθώρα υποχρεώσεων, πολυεπίπεδων μάλιστα (που εκτείνονται από τη μετάδοση περιεχομένου, την απασχόληση προσωπικού κ.λπ., μέχρι την καταβολή τέλους συχνοτήτων και ποσού για την ενίσχυση της ελληνικής οπτικοακουστικής παραγωγής κ.ά.), ενώ στην άλλη πλευρά βρίσκεται η IPTV, ένας χώρος που χαρακτηρίζεται σχεδόν από «καθολική ελευθερία» και όπου επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία υποχρέωση, παρά μόνο δικαιώματα.

Σ.Ι. - "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ"